6.Αναγνώριση της προσφοράς της Μέριμνας

6.Αναγνώριση της προσφοράς της Μέριμνας

Την αναγνώριση της προσφοράς της Μέριμνας στην κοινωνία της Τραπεζούντας την αντλούμε μέσα από τις δωρεές προς το σωματείο, μέσα από δημόσια έγγραφα και γνωμοδοτήσεις που αναφέρονται στο έργο της, μέσα από άρθρα στον Τύπο της εποχής και φυσικά μέσα από καταγεγραμμένες μαρτυρίες.

Η πρώτη δωρεά δίδεται στο σωματείο κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, από τον μεγαλέμπορο καπνού Γεώργιο Σαμουρίδη εις μνήμη της κόρης του Πηνελόπης Σαμουρίδου και αγγίζει το σεβαστό ποσό των 10 οθωμανικών λιρών.

Η επόμενη δωρεά κληροδότημα, αυτή του φημισμένου χρυσοχόου Νικολάου Τερζόπουλου πέραν του αξιόλογου ποσού της που έρχεται προς βοήθεια των κυριών, αποδίδει και την πρώτη τιμή στο έργο του συλλόγου μιας και δίδεται ως αναγνώριση της «αφανούς αλλά ανενδότου εργασίας του κοινωφελεστάτου σωματείου».

Ακολουθούν πολλές δωρεές επιφανών αντρών που στην ουσία μέσα από τις δωρεές αυτές αναγνωρίζουν δημόσια, την αξιόλογη δουλεία της Αδελφότητας, την οποία και ξεχωρίζουν μέσα από το πλήθος των φιλανθρωπικών συλλόγων της Τραπεζούντας. Χαρακτηριστική περίπτωση ο Κρωμναίος επιφανής Γεώργιος Ακριτίδης, πρωτοστάτης της ίδρυσης του Φροντιστηρίου και Μέγας Ευεργέτης της ιδιαίτερης πατρίδας του, προσφέρει 10 Οθωμανικές λίρες στη Μέριμνα, θεωρώντας την προσφορά της εξίσου σημαντική με την προσφορά πολυετών στο χώρο της Φιλανθρωπίας συλλόγων, όπως  αυτών της Φιλοπτώχου Αδελφότητος και του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου «Ξενοφών»

Κυρίες που είτε εμπλέκονται στη δράση του σωματείου είτε γνωρίζουν για αυτήν, κληροδοτούν κι αυτές υπέρ του, όπως στην περίπτωση της κυρίας  Δόμνης Υποδηματοπούλου αλλά και στην περίπτωση της κυρίας Μαριγούς Παρηγόρη, γόνου του Κεφαλλονίτικου οίκου των Μεταξάδων που κληροδοτεί στη Μέριμνα 5 Οθωμανικές λίρες καθώς και όλο το ιματιοφυλάκιο της.

( Επιστολή μελλοθάνατου Αλέξανδρου Ακριτίδη, εμπόρου Τραπεζούντας. Φωτογραφικό αρχείο Επιτροπής Ποντιακών Μελετών)

Συγκλονιστικές στιγμές ανθρώπινου πόνου αλλά και ψυχικού μεγαλείου αποτελούν οι επιστολές των μελλοθανάτων Ποντίων, των καταδικασθέντων από τα Δικαστήρια της Αμάσειας σε απαγχονισμό το Σεπτέμβρη του1921. Λίγες ώρες πριν τον θάνατο τους κοινωνούν τις τελευταίες τους σκέψεις στα προσφιλή τους πρόσωπα και καταλήγουν στις τελευταίες τους επιθυμίες. Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης ανάμεσα στις άλλα επιθυμεί η οικογένεια του να φροντίσει να δοθούν στην Μέριμνα 5 λίρες.[23]

(Εφημερίδα «Φάρος της Ανατολής» του Δ Χ Σεράση. Φωτογραφικό αρχείο Επιτροπής Ποντιακών Μελετών)

Η δράση της Αδελφότητας αναγνωρίζεται και εξαίρεται σε πλήθος δημοσιευμάτων και καταγράφεται σε πλήθος δημοσίων εγγράφων: Ο Έλληνας Πρόξενος την χαρακτηρίζει «αδιαλείπτως προαγώμενη», ενώ στο «Φάρο της Ανατολής» διαβάζουμε για την «εθνωφελή δράση» της Αδελφότητας, που «τυγχάνει πασίγνωστος»  Από τις γνωμοδοτήσεις των ορκωτών λογιστών της Μητροπόλεως Τραπεζούντας διαβάζουμε για τις κυρίες της Μέριμνας ότι: «ησύχως αθορύβως και αποτελεσματικώς εργάζονται, μη θηριεύουσαι επίδειξην..»

(Θεοφύλακτος Θεοφύλακτος. Φωτογραφικό αρχείο Άννας Θεοφυλάκτου)

Τέτοια απήχηση έχει η δουλειά των Κυριών που επιφανείς Τραπεζούντιοι προσφέρουν στην Αδελφότητα όχι μόνον χρήματα αλλά και φιλάνθρωπο-αρωγό έργο. Τόσο ο ιατρός Ανδρέας Μεταξάς όσο και ο ιατρός Θεοφύλακτος Θεοφύλακτος αφιλοκερδώς έχουν αναλάβει την ιατρική φροντίδα των κοριτσιών της Μέριμνας.  Στις άπορες κοπέλες προσφέρεται δωρεάν και η φαρμακευτική τους αγωγή.

Οι κυρίες της Μέριμνας προσφέρουν πέρα από την εκμάθησης τέχνης και τη βοήθεια εξασφάλισης ενός σταθερού εισοδήματος μέσα από αυτήν και διαπαιδαγώγηση ηθική, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω. Η πολύ καλή δουλειά τους και στον τομέα αυτόν αποτυπώνεται στην φράση που συνήθιζαν να λένε οι προξενήτρες όταν τους ρωτούσαν για κάποια δεσποινίδα που τύχαινε μαθήτρια της αδελφότητας: « Της Μερίμνης κορίτς εν. Τιδέν πα μη ρωτάς» [24]